Bu dünyada mıyız
Bilmeliyim

Riyazet yalnızlıklarımın
Suskunluğunu
Erişilmezlikle
Ödeştiriyorsa da
Zaman
Bu sana değer yanı aklımın

Hepsi bu



Bire adanmış kaç bilmece kaldı ki
Ruhuma saklanmış



İmitasyon göz çukurlarına
düşmeyi beceremeyen gözyaşını
dünya kuraklık sanıyor
kimseye söyleme

kimseye söylemem



aklı karışık
yalnızlığımın
var olma sebebi
dokunulmamış
düşlerin

Oysa bekaretinden bana ne

güneş gözlüklerinin gölgesinde
baktığın güneş senden incinmesin
yeter
yankesici aynalardan çaldığın
bir kaç
kırık tebessüm kadar
yalnız kaldığında
kendine baktığın kadarını ayır
aklıma

kimseye söylemem

Kendini saklandığın kadar güzelsindir
kimbilir


Yüzüme vur ki
Henüz haklı kalabilen bir tek sen kaldın
İhtimaline ihanetimin
İlk yarasını aldığımın huzuru
Rimel akmasına benzemeyen
Uhrevi ahının tuttuğu yanında yaralanmamın
Yıldız kaydıran dileklerinin
Kehaneti olduğundan
Suçum büyük olmalı
Ve yeniden vazgeçmemeliyim

Peşimden
Kaç amok koşucusu yetişirdi ki

Bir tutam sessizliğin
Yalnızlığına eş
Sensizliğini
Yalnız bırakamadığımdan
Varsayımına denk deliliğimin
Kıyamam aklıma


İçinde sen yaşayan
Akvaryum varken



Tut aklımda
Nefesini

Kimseye söylemem
seni


Kimseye söyleme
beni

zaten inanmazlar ki