1
Yorum
0
Beğeni
0,0
Puan
578
Okunma
Bir zamanlar dalında
ben şakıyan, bülbülün idim
ne de güzel, günlerdi onlar
ne kadar da, eğlendim
Kah,sana şarkılar söylerdim
kah, ruhuna ererdim
Benim de,sevip kokladığım
gonca gülüm, var derdim
Şimdi; ne o gül bağları
bizleri,artık anıyor
Ne,dalında bülbüller öten
güller, tek tek açıyor
Daha, baharları görmeden
yazlar, bizden kaçıyor
Ecel denen canavar
bizi,çiğnemeden yutuyor
Önal Irgıt
Cevap Yaz