YESEVİ’NİN YANINDA

Beyaz bulutlarda yıkanmış
Arınmış gibiyim tüm kirli duygulardan
Beyhude geçen bir ömrün
Boşuna harcanan güzel yılların
Acısını yaşıyorum vicdanımda
Girerken kerpiçle çevrili bahçeye
Soğuktan titrerken
Bir yandan alev alev yanıyorum
Yüreğim yanıyor utanıyorum
Utanıyorum kendimden.
Ayaklarım çekiyor beni uhrevi bir aleme
Ben bende değilim sanki.
O büyülü mekânda tek başımayım
Binlerce tövbekar arasında
Manevi bir feyzi buram buram koklayarak tadıyorum
Karmakarışık duygularla.
Yürüyorum,
O mukaddes mekâna
Bin yıllık bir maziye.
Ya Rabbim, bu nasıl bir haşmet…
Bu ne büyük bir kudret…
Böylesine olmak,
Hem de insan olmak.

Titriyorum o büyük kapıdan girerken
Sanki yıkılıp kalacağım kazanın dibine
Yüreğim sığmıyor içime
Heyecan mı, korku mu, sevinç mi?
Ne olduğunu anlayamadığım duygularla
Nerdeyse bayılacağım.
Sonra üç basamakla çıkıyorum
Her renkten, her ırktan insanların
Paralarıyla dolan kazanın yanına
Sonra…
Sonra namaz kılayım her ziyaretçi gibi
Ömrümde asla yaşamadığım bir huşuyla
Tamamlayıp iki rekatı dolaşıyorum
Medrese, aşhane, mescit, yatakhaneler.
Sora çiniler…tılsımlı mı ne.
Günlerce seyretsem doyulmayacak kadar
Sırrına erişilmesi mümkün olmayan emekler
Ve sınırsız bir zarafet.
İnsanın tüylerini ürpertiyor
ÇİLEHANE.
On yıl, dile kolay.
Işıksız, katıksız
Aşkla, coşkuyla talip olunan on yıllık çile.
Bu on yılın zikriyle delinen göğüsler
Canlanıyor birden gözümde
Kulaklarımda çınlıyor
Lebbeyk, allahümme lebbeyk edaları
Yankılanıyor duvarlarda
Gaza şahadetleri.
Sonra ağlamaya başlıyorum
Allahu ekber, Allahu ekber
Lâ İlahe illellahu Allahu ekber
Allahu ekber ve lillahil hamd
Tekbirleriyle hep bir ağızdan
Ben de katılıyorum sonra.

Yüreğim kabarıyor,
Doluyor gözlerim
Ve iki damla yaşla yıkanıyor ruhum.
Sonra Arslan Bab’ı düşünüyorum
Şeyh hemedaniyi,
Şeyh İbrahim’i,
Nakşi-i Bendi’yi,
Yunus’u.
Mevlana’yı
Tüm evliya ve enbiyayı düşünüyorum
Ve beni düşünüyorum
Bu dünyada, o dünyada
Ağlamak geliyor içimden
İki cihanı içine sığdırmış kubbelerde.
Sonra Timur’un kılıcının ağzında olmak istiyorum
Ve hikmetlerde:
Uçmah kirem min ne kılam
Ne hurlarga nazar kılam
Anı munı min ne kılam
Minge sin ok kireksin sin
Dizelerine katılmak istiyorum
Yesevi’nin yanında ağlayarak
Ve ömür boyu utanmadan kendimden.
Bahattin KIZILKAYA