Yorgunluğum üstümden hiç gitmedi
Her gün acı kekremsi bir haber duyarım
Siyah mor gölgeler hiç bitmedi
Bir karanfil koyuyorum şu mezarın üstüne.

Ayrım gayrım şerbeti içirdiler
Kan akan köprülerden geçirdiler
Asiliğe, özgürlük urbası giydirdiler
Dizlerimi dövüp, kahkahalar salıyorum gökyüzüne.

Yakamozlar unuttu mu denizi
Çocuklar kimlik sevdasında, hangi kimlik bilinmez
Eskiden orak vardı, şimdi yok
Bu ekin çıplak elle derilmez.

Başaklar dökülürken toprağa
Anamın ağıt’ını dinliyorum.

Bak şu aya güneşe, sararan yaprağa
Bak şu toprağın bağrında yatan gencecik fidana
Eşine rastlanmadı böylesi ihanetin
Gül bahçesinde geyik avlayan it’in,
Özgürlüğünü çarmıha gerip ölüyorum.

En ücradaki kardeşimle bir ekmeği pay edip.
Şeytanı, ihaneti, gafleti silip
Cennet ülkeme gögsümü imanımı siper edip
Haykırmak istiyorum barışa. .