8
Yorum
0
Beğeni
4,0
Puan
1891
Okunma

Sen miyidin kapımı çalan
Kırmızı bir gül gibi ilkbahardan kalan
Aşk olsan sevdam olsan
İnanmam vallahi hepsi yalan
Her acı bendedir, her dert benim
Ağlayan yaprakları topladım
Kokusundan sevdim seni
Ey ömrümü kısaltan aynalar
Yeni bir aşkla, yok olurcasına yak beni
Sonra uyandır.
İçim kederle, isyanla dolu
Kanasa da yaralarım
Yalan söyleyemem
Yıllar geçse de unutamam seni
Alnımdaki her çizgi, acıtıp üşütür beni
Yok, yok! sadece benim karanlıklarda yürüyen
Aşkın gücünü gördüm
Ateş ne ki
Her ayrılık bir sevinç ya da bir keder
Duygularımız durduğumuz yerden çıkmıyor karşımıza
Alıştıkça hazana dönüşüyor
Yüreğim sızlıyor
Kime ne...?
Nuri Dağdelen
4.0
100% (1)