Yandı, düştü gecenin kör karanlığında Mardin
Kor gibi yakıldı yüreğimiz
Feryatların, ağıtların içimize işledi
Ve düğümledi boğazımızda hıçkırıkları
Bir töre, bin ölüm ve hayal kırıklıkları

Düştü yangının üstüme Mardin
Hangi töre emreder öldürmeyi
Hangi din?
Pusuda yatan çakallar
Katlettiler kardelenleri
Daha doğmamış üç ayrı bebeği, annelerini
Yüreğimizi dağladın Mardin
Kor gibi yaktgın umuda uzanan düşlerimizi
Ve tükettin yarım kalan gülüşlerimizi

Nasıl bir canilik bu
Nasıl bir cahillik
Nasıl bir vahşet
Allahım aklım gitti
akıl fikir ihsan et
Düğün evi ve 44 toprağa düşen fidan
Cehalet ibret olsun
Böyle kine, böyle hırsa, böyle vahşete
Böyle Töre’ye
Lanet olsun, lanet olsun

Şimdi düşünüyorum da şöyle bir
Saplanmasaydı karanlığın hançeri
Yurdumun aydın geleceğine
Silah tutan eller kalem tutsaydı
Ve unutsaydı çocuklar zalimliği, ölümleri
Devam etseydi keşke kitapların gül kokusu
Yayılsaydı en ucra köşelere
Ve benim toprağım diyebilseydi o topraklara
Ağalığın pençesinde kalan köylü
Şimdi soruyorum size
Kurban gider miydi kardelenler
Böyle çağdışı vahşete?...


Hüzün Yücel

5 Mayıs 2009
TRTV Haber Merkezi