"bir gün gelecek ki bana çekingen bir tavırla ''canım, bitmesi gerek artık'' diyeceksin.
bu sevdayı bir hiç gibi ezeceksin...
her gece seni doya doya yaşamak...
hani o burukluk vardır ya nasıl anlatılır bilemem ki.
yaşamak mı lazım yoksa yaşatmakmı anlamak için.
istemem kalsın.

bana sakın elveda deme, bana sakın bitsin deme.
bir sabah kalktığımda seni yanımda bulamasamda yaşamaya çalışırım.
sesini duyamasamda, yüzünü göremesemde alışırım belki.
ama...

bana elveda demene, son sözünü duymaya dayanamam. yıkılırım belki, kahrolurum.
bir sensizliktir derim bu bendeki, içimde yaşayan sessiz çığlıktır derim. bağrıma basarım alışırım. ama....ama elvedana alışamam.bana...bana elveda deme. kapıyı çarpıp git.
arama sorma. ama bana sakın elveda deme.
bu nasıl bir şey anlatamam belkide sana.
bu beden nasıl yanar kavrulur senin için. kaç nefes sessiz çığlığım olur senin için. kaç gece kan ter içinde uyanırım anlatamam.
gözlerimde kaç damla yaş akar senin için...anlatamam.
ben herşeyi unuturum zamanla inan.

bir sevgi vardi yüreğimde yeşertmek için hayat verdiğim derim susarım.
ben herşeyi unuturum zamanla...ama ''seni seviyorum'' demelerini unutamam.
her kahrımı çekişini, uzakta olsan bile bağrına basışını unutamam.
....ve ben her şeyi unuturum zamanla
bir yürek sızım vardı yosun gözlerinde hayat bulduğum. bir seni unutmam, unutamam zamanla."