Koynumda uyuttuğum, karanlıkta büyüttüğüm sabahlar
Gelincik tarlasına hüzün düşüren sansar gibi durmayın
Susmayın, gün takvimi dudaklarımı titretin mum gibi
Geceyi yırtan rüzgar değil mi gözlerimin buğusu?

Hesabım var sinesinde yürüdüğüm kaderle
Yüreğimi üşüttü şahin bakışlı ayrılığın ıslaklığı
Düş kırıntılarımı bekliyor
Özlemine susadığım vuslatımda
İşi ne balıkçıl kuşun?

Park etse de aşkın Azrail nefesi göz günaydınıma
Yüzümü yıkar düş rüzgarıma düşen yarimin bakışları
Dillere sakız olsa da çingene raksımda
Yürek eteğimin kırmızısı
Pes etmez kalbimin
Kutup yıldızına yürüyen karınca duası!

Seher türküsüyle umut şalımı dolarım kaderin boynuna
sürgün yalnızlıkların mor yılanı
Yaksın diye ejderha ateşini
Gece mavisi düşmüş dönek gönüllere örnek olsun
Sahraları geçen deveye güç veren hurma özündeki tat!

Özdeki söz, sözdeki öz, ateş olmadıkça
Ayak sürür derviş dergahında dost divanına yunus
Son nefes, ney soluğunda açılınca bilinmezliğin kapısı
Göz nehirlerinde donar sevda sureti yalanlar!

Uyku karanlığımı aydınlatır
Ay zülfüne sarmaşık yıldız düşleri
Açılır unutulmuşluğun sır kapısı
Yağmurumla yıkanır hazanımın hüzünlü hıçkırığı!

Kör bıçak üzerinde, testere ile kesilse de bedenim
Günümün dili adın, iz sürer gönül gölgelerine
Nefesini içen gözyaşımı akıtırım topraklara
Seni solumak için süsler pencereni fidelerim!

Vurmak için mermiye gerek yoktur tüfeğe
Kıvılcım bir bakış eşdeğerdir yeter binlerce mermiye
İklimler ötesi dirilmenin tek nedeni aşk ise
Yangın olup döne döne dumanlasa da başını
Asıl mutluluğun içinde seni yakan ateştir!

NURTEN TARIM