Kurtlar sofrasina yem olmusuz,
Rakilarin yanina meze konmusuz,
Karsi koyamayacak kadar aciz,
Kacamayacak kadar korkutulmusuz,

Yoklugunda yanlizligimi gördüm,
Artik kendi gölgemden bile korkuyorum,
Güvendigim dallar teker teker kirildi,
Sadece anilarima tutunuyorum,

Sen baskalarini alirken kollarina,
Kosarken baska baharlara,
Hatirlamazken bile adimi,
Ben unutamadim seninle yasadiklarimizi,

Gelenler hep seni hatirlatti,
Gülen gözlerimi sadece aglatti,
Aydinlik dünyami karartti,
Gelenler gideni sadece aratti.....

Ölüm her an ensemizde derler ya,
Ben bir kez daha sensiz ölmeyecegimi gördüm,
Merminin ucunda soguk bedenim,
Onu görmeden can vermem diyordum,

Bir gün cikacagim karsina,
Boynuna atlayip özlemimi haykiracagim,
Dayanamayip son kez saracaksin bedenimi,
Iste o gün korkmadan kadere teslim olacagim!!


BEN SENI SON KEZ GÓRMEDEN ÖLMEMEYE YEMIN ETTIM,
BENI DÜSÜRDÜGÜN KURTLAR SOFRASINI GÖSTERMEDEN,
KOLLARINA ATLAYIP ICIMDEKI O KORKUYU YOK ETMEDEN,

cok derin içli bir şiiirdi
umarım hersey gönlunuzce olur ruhumda derin bir hüznün coskusuyla ayrılıyorum
sayfanızdan ruhunuzun çavlanları hep sevginin ve askın üzerinde aksın dileklerimle....