0
Yorum
0
Beğeni
0,0
Puan
667
Okunma
Gül; gül ki dudakların
Güller gibi bükülsün
Gül endamın,gül yüzün,
Mevsimlere bürünsün.
O Şen kahkahaların
Kadehlerde bölünsün
Şu garip ruhum
Seninle yaşayıp da ölsün.
Sen, güneş olup
Gönlüme doğduğundan beri,
Gözlerim görmüyor artık
Ne gök,ne yerleri.
Anladım kalbimde yok
Başka birinin yeri,
Ayıkladım bahçemden
sen kokmayan tüm gülleri
Önal Irgıt