11
Yorum
0
Beğeni
0,0
Puan
930
Okunma

hangi kapı sancısını koymaz odaya
ve hangi yar ölmez aynaların dilinde
dağlar öfke kusar gül kurularına
çiğdemler yolarsın geçmişten aşk diye
ve sen sala beklersin acılar yok alsun diye
ruhunu arıtmak için ayna koyarsın yar kuyularına
çalarsın karayı kaydırılmış şehir yollarına
ve sancılanırsın kurgusunu yarım bıraktığın aşklarına
ve sen dökülürsün son bahar yapraklarında savruk sahifeler gibi
köz düşürüp yakarsın ayna karşısında
koyarsın yanıkları yaktığın yar yanına
hayat serüvenin kayarken yanı başında
mangal yaptığın yüreklere bakarsın
merhametsizce yürür adımların
umarsız kaldığın yanık kokularında
ve sen kaybolursun köz düşen yanında
köz düşürdüğün tarlada alazlarda...
’’sevdalara tutuşturulan her bir köz; gelecekte dünyayı yakan bir
kıvılcımdır’
05-05-2009 hayrettin