Vurur asık yüzlü lodoslara
Yağmurlu rüyalara akarken gökyüzü
Vurur aynalara
Ertelenmiş duyguların erken ölümü

Kümeleşir yastığıma sıla bulutlar
Ay gülüşleri solgun aynamda
Yakınca gün arkasını yansıtan düşler
Dolanır parmaklarım karanlıklara
Ağlar kayıp mezarlar
Uzanan ellerim saçaklanır yıldızlarda

Gecemde her düş kasım patı
Turuncu rüzgarlar mı
Düşlerimden hayali dağıtan
Dünü yarını meçhul gönlü kabirler

Var git yüreğimden
Dumanlı sözlerin ateşi
Parça parça eksiliyor
Aynalara astığım resimler

Sabahlar içimde sıkılır
Gece aynalarını kırmak ister
Mahşeri gece gözler
Dinlerim insanlık üzerinde
İhanetin soluksuz yürüyüşlerini
Titrer yüreğim
Gözyaşımda boğulur kayıp ruhum

Rüyanı çaldığım gecelere serdim
Ay dokunuşlu yıldızları
Yasaklım oldu
Uzun soluklu saçlarımın taranışında sıkıştı
Ellerim oldu aynalara yansıyan hayaller
Düşlerin gecelerinde kırdım yüzündeki gerçeği

Hangi iki kelime alkış tutar
Haydi söyle
Bedeli can mı
Hicran aynama sarılır
Sevda cenginde hüzün sarılmalar

Kanlı dudaklarını bedenimde silen ayrılık
Gülümsetmeyen elvedalar yaksın çıranı
Ulaşamaz elin yetmez gücün
Sende benim gibi yorgunsun
Ayazlığın ıslaklığına hapsettim seni
Kaç kum tanen kaldı mavilerin avuçlarında
Zaman geçip gitse de ruhumdan
Kumsalımın kumlarında coşar
Uykulara yatırdığım düşler

İnatla dayıyorum umudumu gecelere
Asıyorum gökyüzüne
Karelere sımayan gülümsemeleri
Denizini arıyor yağmur ıslaklığında
Gözyaşımı bıraktığım pembe bakışlar

Zaman geçip gitmiş ruhumdan
Uykulara yatırdığım düşler
Ayazlığın ıslaklığında
Gülümsetmeyen elvedalar
Kanlı dudaklarını şekerle silen ayrılık
Kaç kum tanesi kaldı mavilerin avuçlarında
Sende benim gibi yorgun musun anılar

Gecenin sökülüşü gibi
Dökülüyor tek tek
Kimi hırslı kimi mahzun
Yarınları umuda bağlayan
Bir ayna ve yüzlerce yüz

Anlamsızlığa dönüşür şaşkınlıklarım
Tırmalar yüreğimi
Sanki beni bana sorgulatır
Alaycı gülümsemelerin zeki bakışları

Mevsim dönüşlerini kandırır
Ezilmiş düşlerin kirli damlaları
Yıkılmışlığın enkazını örtercesine
İltifat eder sahte boyalar

Yalnızlığı boğar şen bir kahkaha
Gece silinir gündüz katlarından
Fısıldaşmalar didişmeler
Seher nefesini yutarcasına
Nefsimin soluğuna çöreklenir yüz

Gözlerimin suçunu yüklenmiş ayna
Kırma içimde kendini tanırsın beni
İfadesiz yüzünde her çizgi bir damla
Her damlanda ben

Yırtar mavi karanlıklıları
Sarı öpüş aşkın sonbaharı
Dalgaların çekilişi harlı sularda
Mendil sallıyor ruhum
Rıhtımlarda kaybolmuş
Rotasını kaybetmiş gemilere

Gözlerimi yutan aynadaki yüz
Ağlayan geceleri çek üzerimden
Gönül derdimden esiyor rüzgar
Derinden yaralıyor hüzünlü gülüşler

Diz çöküyor önümde yıllar
Akıyor gizemin sırlarından
Bedenimi saran gözler
Her göz kaç güneşe tanık
Bir göz kaç sevdaya ışık

Pembe tüllere tutunur fer kuşların
Gece yüzüm dönerken sana
Mevsimlik gülüşünü görmek için
Dokunurum sana kirpik kanatlarımla
Gece zambaklarında güneş doğsun diye
Kirlenmişliğin vurgunlarını yıkarım suyla

Aynada yüzleşti gözlerim
Gördüm çocukluğumu
Gördüm ilk aşk adımlarımı
Gördüm kinsiz rüzgarlarda savruluşumu
Benzemiyorsun bana aynadaki ben
Vakit lokalin dilinde yıllar
Akşam düşmüş yılların atığına dönmüş yüzüm

Yabancı yüz mü gözlerime dalan
Bir başka olmuş üşüyor yüzüm
Neredesiniz mazime teslim
Gönlüme yar dost aynalar
Neredesiniz
Neredesiniz gün makyajlı yüzler
Neredesiniz

Tekmeliyor ruhumu
Yaşadığım hiçliklerin ayak vuruşları
Parçalanıyor yüzler ayna kırıklarında
Aradıkça kayboluyorum
Varlığımı arıyorum aynalarda

İşte karşındayım maskesi düşmüş aynalar
Çek üzerimden yıllanmış yansımanı
Yüzlerin yağmurlarıyla ıslansın
Dökülsün yalan yaşamın gerçek toprağı

NURTEN TARIM