1
Yorum
0
Beğeni
0,0
Puan
1222
Okunma
ceplerim mutlulkla doluydu
hayallerim herkese yeterdi
minicik bir şeker prenses yapardı
çocuktum o zamnlar
sınır tanımaz dünyalarda
kahraman olurdum rüyalarda
en güzel bebek benimdi
kolu kırık olsa da
yastık yapardı babam beni
büyüme hep böyle kal derdi
büyümeyi çok bir şey sanırdım
çocuktum o zamnlar
hayallerimden vazgeçtim
büyümek uğruna
hayallerim de benden vazgeçti
büyüdüğümün uğruna
her geçen gün biraz daha ket vurdu
sınırlarım her geçen gün daha da daraldı
büyüdüm büyümesine ama
mutluluk ceplerimde kalan kırıntılar oldu
Cevap Yaz