Bugün oturup uzun uzun denizi seyrettim.
Denizanaları ne kadar da çoğalmış bugünlerde denizde.
Martının biri denize dalıp dalıp çıkmakta.
İşte o an o martıya senin adını verdim gülüm.Sen verdim adını.


Cok güzel kızlar gördüm, sevgililer gördüm el ele göz göze dudak dudağa.
Yalnızlar gördüm kendim gibi, denize, ufka bakan.
Fıstık gibi bir yeni doğmuş bebek gördüm.
Annesinin kollarından babasına koşmaya çalışan.


İşte o an var ya yüreğim uyandı derin uykusundan.
Bir eşim olsun, istedim birde fıstık gibi bir kız çocuğumuz.
Tıpkı sana benzeyen.
Seni beni çok çok seven, sevecek bir kız.

Hayaller kurdum.Seni düşünerek.
Acaba bir gün benim olup.seni seviyorum diyecek miydin.
Neydi yazgımız, hiç bilmediğimiz.
Yoksa hayalmiydin, gerçek olur muydun benim için.

SENİ İLK GÖRDÜĞÜMDE ANLADIM.
YÜREĞİMİN BİR KÖŞESİNDE BİR YERİN HEP OLACAK.
ÇÜNKÜ SEN YOKKEN. BEN HERŞEYDEN VAZGEÇMİŞİM.
BİR YÜREK TAŞIDIĞIMI BANA HATIRLTTIĞIN İÇİN BİLE.
ÇOK TEŞEKKÜR EDERİM.