BİR GARİP İNSANIM İŞTE
Anlamam ki sazdan sözden,
Bir garip insanım işte.
Haberim yok kaştan gözden,
Bir garip insanım işte.

Ne kafiye nede vezin,
Dediklerimi siz sezin.
Bir manası var bu sözün,
Bir garip insanım işte.

Satırlar şiir olursa,
Kelime mana bulursa,
Banada bir ad konursa,
Bir garip insanım işte.

Kafiye ne,nedir uyak,
Aruz hece benden uzak.
Bütün sözler bana tuzak,
Bir garip insanım işte.

Şair kimdir ki,ben kimim,
Alfabede yoktur mimim.
Muhabbetten hasıl dinim,
bir garip insanım işte.

Ne anlam var nede yorum,
Başka birşey bilmiyorum.
Göz yaşımı silmiyorum,
Bir garip insanım işte.

Yazıp çizene sözüm yok.
Yersiz boş söze gözüm tok.
Üstad önünde dizim çok,
bir garip insanım işte.

Sözlerim hep sevda yasım,
Silinmiyor gönül pasım.
SERDARI GÖNÜL mahlasım
Bir garip insanım işte.
Cengiz(SERDARI GÖNÜL)