6
Yorum
1
Beğeni
0,0
Puan
1988
Okunma

Umutsuz bakışlarında, kırık bir çığlık duyduğumda.
Korkusuz ruhum, hayallerimde sürgün gibiydi.
İçimden zamansız uçurdun sevdayı.
Masalımsı bir şiir gibiydin vefasız…
Yanılgılarım omuzlarıma düşerken,
Feryadım göklerin acısıyla karıştı.
Yüreğimdeki sana söz dinletemedim.
Vefayı sadece sevda türkülerine yazdım.
Ağıtları, umutları, bitmeyen şarkıları,
Hüznümün sensizliğinde sakladım…
Ankara’da birikti acılarım…
Bir avuç geçmişinle kapattım kapılarımı
Sorma sakın bana yorgunluğumu,
Yüreğimdeki depremleri.
Sana yüreğimi doldur demiştim,
Avuçlarına yüreğimi bırakmıştım.
Gül yüreğimde acılar derya deniz.
Senin olmadığın bahçeme yağmurlar düşermiş.
Bülbül konarmış gül dallarıma bana ne,
Dört bir yanıma ahlar, siyahlar düştü.
Seni getirmedikleri için, dargınım baharlara.
Ankara’da birikti acılarım…
Yok desem de varsın, kalbimin parçasısın.
Bazen damla damla, bazen oluk oluk gözyaşlarım.
Kurtulamıyorum anılardan, hatıralardan.
Öfkem küçük kalır, sevgim ağır basar.
Yok desem de varsın, kalbimin parçasısın.
Böyle birikti Ankara’da acılarım…
GÜL DEMİRBİLEK