MUHTEŞEM SÜLEYMAN 03.05.2007

Nerde o eski muhabbetler, nerde eski edvan
Ne bir yol kaldı eskiden ne bir insan
Güzeldi geçmiş, çünkü sendin Şehinşahı cihan
Ah Sultanım! Rahat bırakmıyor gençliği o nankör yılan.

Sübatın azdı, sübat eylemezdin çoğu gece
Okurdun, yazardın o güzel nükteleri hece hece
Sen yazar sen okurdun lakin neydi o bilmece
Ah Sultanım! Medeniyetmiş! Ne büyük yalan.

Âlemi İslam’a zarar geldi mi yürürdün kâfir üstüne
Sadece onunla kalmaz; gözdağı verirdin dostuna
Uzarsa muhasara avdet eylemezdin yurduna
Ah Sultanım! Sesi yükseldi düşmanın yok senin palan

Avrupa “Muhteşem” demişti sana; bilmem ne hikmet
Korkudan mı yoksa saygıdan mı iltifat; bu ne alamet
Sen ceza verdin mi hepsi dehşetle; Ne büyük cinayet
Ah Sultanım! Senin hüküm sürdüğün yurt şimdi talan

Yeter ki ayağa kalk; garbın eli ayağı titrerdi
Ferman buyur Sultanım; elçilerin seni temsil ederdi
Orduyu Hümayun arkandan ölüme giderdi
Ah Sultanım! Senin zamanındaki gibi hüküm sürmüyor Kur’an

Bir İbrahim’in vardı; yanından ayırmazdın
Bir hata işledi mi İbrahim. Kayırmazdın
Cezası idam da olsa tereddütsüz yapardın
Ah Sultanım! Adalet uğruna öldürmeyi ettin ilan.

Ezdirmedin mazlumu, zalim imana geldi
Yedirmedin haramı, tebaan helal yedi
Zekât verecek insan yoktu herkes eşitti
Ah Sultanım! Adaletliydi veren, adaletliydi alan

Adın Süleyman’dı, talihin de Hz. Süleyman’a benzedi
Cihan padişahı oldun, dara düşen seni zikretti
Çal Ali baba dedi sana; hep seni fikretti
Ah Sultanım! Sendin onu Belgrat’ta düşmana salan
Sendin, Sendin dünyaya adalet getiren Sultan!