Bir sabah aklına geleceğim benim nerde ve nasıl olduğumu bilmeden...beni aklından çıkarmak için uyuyacaksın.rüyana biri girecek,hakkın yoktuonu böyle üzmeye,sevgisiyle alay etmeye,onu yaşarken öldürmeye git ondan afi dile diyecek sana...sonra sen beni aramaya başlayacaksın.ilk önce beni gördüğün ilk yere bakacaksın orada yokum, sonra sonbahar yaprağının düştüğü yere koşacaksın hızla,bakacaksın ki orada da yokum.beni soracaksın herkese o nerde diye...sana diyecekler ki o çok uzaklarda dönmeyeck geri,anlayacaksın öldüğümü.bir mektup verecekler eline zarfı açtığında hasret ve sevda kokacak heryer.okuyacaksın mektubumu mektubumda şu satırları yazmıştım sana;hasretinden öleceğim sevdiğim şiirler,şarkılar yazıyorum sana.bak sonbahar geldi ben yine bıraktığın yerde,sonbahar yaprağının düştüğünü kaldırımdayım.ölene kadar da burada kalacağım.yine seni özleyip sana yanacağım.birgün ben aklına gelirsem beni özleyip af dilemek istersen şunu unutma;ben allah değilim.böyle bitecek mektubum.bir kurşun gibi saplanacak yüreğine sözlerim.sen de sonbahar yaprağının olduğu yerde eriyip gideceksin benim gibi...çürüteceksin kendini tüketeceksin ömrünü.ve sende öleceksin birgün,benim öldüğüm gibi...