6
Yorum
0
Beğeni
0,0
Puan
863
Okunma

Eserken usul usul bir Şubat Rüzgarı
Fısıltılar doğuyor sabahlarıma kâbus gibi
Karla kaplanmış bütün âlem
Hârla raks eder bir mahrem
Bir Şubat Soğuğu işliyor yüreğime pare pare
Bi’çare akar sensizlik şarabı hâre hâre
Sağanak yağmur misali yağar şakaklara mağrur
Târumar olur küflü gözler..Kurur...Kalır...
Mâvileri bile terk etmiş artık gözlerini
Siler, süpürür bir Şubat Rüzgarı yüreğimin közlerini
Sessiz çığlıklar bürüyor her bir yanımı
Hevessiz çığlıklar sürüyor her bir ânımı
Bir kıpırtı bekler solgun çiçekler
Dermansız bebekler gibi bekler bir yudum su
Fermansız dilekler gibi yüreklenir bir boğum âsu
Bir Şubat Rüzgarı adını fısıldadı usul usul...