Seven elbet kavuşur, sanma sakın arkadaş,
Bir de şu gönlüme sor, aşk denilen tutkuyu.
Efsununa kapılıp, yanma sakın arkadaş,
Düşmek kolay, çıkmak zor, sanki dipsiz bir kuyu.

Bir de bahtın ezelden, karaysa eğer böyle,
Hiçbir şey gelmez elden, sen ne söylersen söyle.

Gözüm onu arıyor, dilim onu anıyor,
Gönlüm bu bekleyişin sonu vuslat sanıyor.
Hasret içimde bir kor, gece gündüz yanıyor,
Özler oldu gözlerim deliksiz bir uykuyu.

Bir de bahtın ezelden, karaysa eğer böyle,
Hiçbir şey gelmez elden, sen ne söylersen söyle.

Ayrılık derin yara, ayrılık bitmeyen yas,
Edilmesi imkansız, başka bir dertle kıyas.
Sen ömrünü versen de, umma zerre iltimas,
Sanki Leyla’dan miras, tüm güzellerin huyu.

Bir de bahtın ezelden, karaysa eğer böyle,
Hiçbir şey gelmez elden, sen ne söylersen söyle.

Veli BOSTANCI