Hiç gitmeyi düşünmedim bu topraklardan.
Kaçmak hep korkaklık gibi geldi bana.
Yılmadım sıkıntılardan , hep önüme bakıp “geçecek bu günler” dedim.
Allah’a dua ettim en zor anlarda, şükrettim bulduklarıma
Çok sevdim bu ülkemi, aşık oldum, yasemini kokladım, demlendim içkilerinde,
Asmaların altında, akşam serinliğinde.
Çok sevgililerim oldu, çok sevenlerim, çok kalpler kırdım, çok aşıklar usandırdım,
Çok seviştim gecelerce, çok ayrılıklarım oldu
Ama kaçmadım hiç toprağımdan,vatanımdan...
Dedem bu topraklarda doğdu, bu topraklarda öldü
Keza nenemde öyle
Bende burda doğdum, burda büyüdüm
Bu sokaklarda top oynadım, bu yollarda koştum, bu ağaçtan düştüm
Kapıların açılmadığı 15 yıl öncesinde de burada kalmayı yeğledim, on beş yıl sonrasında da...
Çocukluğumda hep hayaller kurdum
Hayallerimde yine ülkemdeydim, yine toprağımdaydım
Hiç gitmeyi düşünmedim bu topraklardan
Yurt dışında bulundum, toprağımı özledim, gözyaşı döktüm, dağlarımı, taşımı, sıcağımı özledim.
Bahçemi özledim, Meseryayı, Omorfoyu, Çatozu ve diğerlerini,
Ay. Filon’u, Soli’yi,
Lefkoşamın tozlu yollarını özledim,
Girne dağlarını, Mağusa surlarını
Karpazı özledim,İskeleyi...
İnsanımın sıcaklığını özledim, selamını sabahını,
Yazın sararan ovaları özledim,
Yeşil dağlarımı
Feslikanların kokusunda akşamların esintisini özledim
Çınarların altında yaktığım mangalımı, ızgarada kızaran şeftalinin kokusunu özledim.
Hiç gitmeyi düşünmedim bu topraklardan.
Dört gözle bekledim her yolculuğumda adaya dönüşümü
Çok imkanları teptim bu vatan uğruna,
Çok aşklardan vazgeçtim
Çünkü ben buralıyım,
Toprağımda olmalıyım.
Sabretmeyi öğrendim, beklemeyi, yaşamayı
Güzellikleri görmeyi öğrendim,
Her çirkinde bir güzellik bulmayı
Bulduğum güzelliklere bir güzellik daha katmayı...