Eksilerek daralır ömür denen çemberim
Tek noktaya dönüşmek belki an meselesi
Yazılan tüm dertleri tespihlerde çekerim
Sonuçtan ibret almak, hayatın risalesi

İki virgül arası diye anılmış ömür
Noktalı virgüllerde, hayat şerhi düşülür
Şimdilik insanoğlu, noktaya doğru yürür
Mizanda ağır gelsin sevapların kefesi

Bazen dalar araya, birkaç ünlem ve kesme
Bazen umutlar donar çivilenir bir resme
Soru işaretleri anlam katar boş cisme
Belki kocaman hiçtir boş ömrün sermayesi

İnceltme işareti renk verir ömre bazen
Birkaç yerde kullanır, gerçek aşkları sezen
Belki boşa dolaşır Mecnunum diye gezen
Leyla ona güzeldir hayatının gayesi

Parantezler açılır mecbur kalır insanlar
Parantez kapanınca her şey bitti sanırlar
İki nokta üst üste her an komşu olurlar
Son nokta konulunca ömrünün nihayesi

İnsanoğlu anlamaz duyunca beyin şokta
Varlıklara ram olur, hâlbuki her şey yokta
Cümlesinin sonuna konulunca üç nokta
Geldiği yere gider, son yönüdür kıblesi

18.04.2009
Necati ŞİMŞEK
Ankara