Doğuşunla güneş oldun parladın
Azimli, zeki, çalışkandın
Fakat bir burukluk vardı yüreğinde
Büyüdün, gördün her şeyi
O masmavi gözlerinle.
Olmaz...
Olamaz dedin.
Böyle gitmez dedin.
Amasya’ya, Sivas’a
Erzurum’a derken,
Kastamonu da giydin ilk şapkanı.
Cehalete, ezilmişliğe son dedin.
İstilaya, işgale son dedin.
Kurtarmak lazım dedin vatanı,
Savunmak lazım
Kanımızın son damlasına kadar.
İşaretinle şahlandı Türk Milleti.
Kükredi; ÖNCE VATAN diye.
Elif Ana; kağnısıyla katıldı harbe
Zehra Bacı; omzunda taşıdı bombayı
Ahmet Baba baltası,
Mehmetçik süngüsüyle çarpıştı.
Sen yüreklendirdin onları, onbinleri
Ve zafer bizimdi, milletimizindi.
Şehitlerin kanlarıyla bezenmiş o al bayrak
Göklerde dalgalandı korkusuzca ve gururla
Uğruna hayatını koyduğun ulusun
Kan ağladı öldüğünde
Kan ağladı yer gök
Ama bir şey kaldı akıllardan silinmeyen
Kalbimizde yaşayacaksın ebediyen.