hayal meyal hatırlıyorum şimdi;
ilk fotoğrafımı
siyah beyaz
çocukluğumu
kırık gözlüğümle bakarken...

ilk, babam götürmüştü
elimden tutup...

korkmuştum
utanmıştım
melahat öğretmenimi dinlerken
çocuksu...

yürekliydim...
zor günler geçirdim...

okul çıkışında
millet caka satar
ben
nohut ekmek satardım...

" türküm
doğruyum
çalışkanım"
kulağımda hala...

sıra olurduk
zil çaldığında
hademe amca...

bense
üşüyen ciğerlerimle
ıslık çalardım

nota bilmez
içten çalardım..

zor başladım orta’ya...


bazen ekmeğe salça
somuna sana çalardım

sevmiştim...

ismi zehra
havalı zehra...

kırmızı kravatımı takardım
ütülerdim...

çamurlu yollardan geçerdim...

üşürdüm...

liseye vardım
ilk ihaneti tattım...

ilk dayağı...

onca yaşadıklarıma
bir de sevdamı kattım

okuldan sonra kaçacaktık
derme çatma
yuvamızı kuracaktık

kader işte
kader...

annem erken gitti
yıkıldım çınar kadar...