Bahar gelmiş senin memleketine çicekler açmış renk renk
İsmini unutmuş’sun gençliginin !Yıkılası duvarlar set çekmiş önlerine,
Kavgalar olmuş gençliginin baharında.
Elleri ekmek tutar olmuş tüm çocukların.
Anlatılan masalların diyarından gelmişsin.
Pembe düşlerinden arınmışsın masummuş adın!
Kalabalık yerler savurmuş seni dizlerin tutmazmış.
Sen çoktan kaybettmişsin sevdiklerini gözlerin alışmış tokluğa
Adını unutmuşsun gençlik yıllarının, hiç bir oyuncak tatmin etmemiş seni,

Ne annen, ne baban, anlamış seni, sen neden dünyaya geldigini,
Anlamadan direnmeyi öğrenmişsin tutunmuşsun, hayata sıkı sıkı,
Ama hayat yormuş seni gençliginin baharında sana öfkeyi ögretmiş,
Nefreti fısıldamış, oysa sen sakin hayat nedir hiç tatmadan hayallere dalmışsın!

İçinde yaşadıgın tünellerin karanlıgına bakmadan gitmeyi ögretmiş hayat sana
Sonunu bilmedigin bir bekleyiş onca yük onca kahır bu yaşda,
Sen baharın adını çiceklerden almışsın renk renk ama senin yüzün hep solgun kalmış
Uykusuzluga alışmış ufacık, bedenin taş olmuş kalbin nasırlaşmış ellerin.....
Adını unutmuşsun gençliginin ama düşlerinde masummuş adın .........................