.
İçimde bir dünya var,
Bütün dünyam içinde,

Ne başı var ne sonu,
Bilinmez ne biçimde,






Herkes maddi olarak aynı dünyanın içinde yaşıyor gibi görünse de;
Aslında herkes kendi içinde kurup yaşattığı özel dünyasının içinde yaşar.

Onun için bazen canımız boğazımıza dayanır.
Dünyaya sığmaz oluruz.

Sanki güneş kararır, Atmosfer daralır.
Oysa ne biz dünyaya sığmayacak kadar büyümüş,
Nede dünya bizi içine alamayacak kadar küçülmüş değildir.

İç dünyasında huzuru temin, barışı tesis edenler!

Güzel bakmanın sağladığı güzel görmeyi,
Güzel görmenin zemin hazırladığı güzel düşünmeyi,
Güzel düşünmenin mükafatı olarak hayatından zevk ve lezzet almayı hak ederler.

Dostlar gönül evimize göğün güneşinin ışığını iç dünyamıza ulaştıracak sevgi pencereleri ile dünyanın genişlik ve ferahlığından istifade ettirecek hoş görü kapıları açalım.

Elimizde olmayan sıkıntılara karşıda Yunus (as.) ’ma balığın karnında o dar, karanlık, yalnız ve çaresiz halinde kurtuluş vesilesi olan “LAİLAHE İLLE ENTE SÜBHANEKE İNNİ KUNTU MİNEZZALİMİN” ayeti kerimesi ile Alemlerin rabbine münacatı Yunusiye ile müracaat edelim.

Her şeyin dizgini elinde, tüm nimet hazinelerinin anahtarı yanında bulunan KADİUL HACAT’a aczimizle, fakrımızla müracaat edelim.

Zorluklar yenilsin, darlılar genişlesin, yokluklar yerini varlığa terk etsin.
Bu arada da BUDA GEÇER YA HUU deyip teselli bulmayı da ihmal etmeyelim.

Evet, hangi sıkıntılar geçmedi ki!
Hangi çaresiz zan ettiğimiz dertler bitmedi ki!