3
Yorum
0
Beğeni
0,0
Puan
1716
Okunma
bir hüzün başladı yine
akşamın son saatlerinde
güneş kendini çekti gökyüzünden
ay puslu geldi geceye
keman sesleri yükseldi
yine gramafondan
hüzünlü ve kederli
bir acı çöktü üstüme
gittiğinde;
bir martının kalabalık çığlıklardaki yalnızığı gibi
hissettim içimdeki senin eksikliğini
menekşe gözler ağlasada şimdi
avucuma dolan gözyaşlarımda
sarı siyah bir resim
ne güzel gülüyor bana
ben ağlasamda
istanbul bile anlamıyor
yaşatmıyor keyfini
hüzün ve kederle sildirmiyor eserini...
vkeskin