Her insan mutlu olmayı ister..!
Önceleri " bir evim , bir arabam , bir işim birde huzurlu bir yuvam olsun
başka birşey istemem" sözünde gizlidir mutluluk tabiri..!
Hatta mutluluğu istemek için mutsuz olmakta gerekmiyor çuğu zaman..!
Mutlu olsak dahi mutluluğun önüne "daha" kelimesini getiriyoruz..!
Hatta "daha" kelimesinin önüne bir"daha kelimesi gelir"..!
Bu böyle sürer gider..!
Zaman tüm hızıyla gecerken herkesin farklı bi derdi ortaya çıkar..!
Borçlar , gecimsizlikler , ağlamalar ve en önemlisi aşklar..!
Eğer birde platonik bir aşka tutulmuşsanız
kainat zindan , sevgili gardiyan olur..!
Ve en ilginci bu zindan hayatı mübebbettir..!
Bazen isyanlarla sabaha uyanırsınız..!
Hayata bırakın günaydın demeyi , bırakın günün aydın olmasını istemeyi
sadece zifiri karanlık olmasında karanlığa razıyım dersiniz..!
Herşey sevgilinin yörüngesinde döner..!
Hatta tabiri caizse sevgili güneş onun dışındaki olaylar ise gezegen olur..!
Bazen mutululuk kelimesini telafuz dahi edemezsiniz..!
Zaman gectikçe acılar bir önceki güne göre biraz daha azalır..!
Azalmasına azalır ama hiçbir zaman tam manasıyla bitmez..!
Size hergün işkence eden kişi için dua edersiniz..!
Onun acı çekmemesini için siz acı çeker
onun üzülmemesi için siz üzülür
ve onun mutlu olması için kendi mutluluğunuzu feda edersiniz..!
Tabi herşey bununlada bitmiyor..!
Bir gün "evlilik haberi gelir" sizin gözünüzden sakındığınız
bir ömrü heba ettiğiniz kişi bir başkasıyla evleniyordur..!
Oysa onun için geceden kalma gözyaşları biriktirmiştiniz..!
Binlerce şiir yazıp , binlerce şiir yakmıştınız..!
Oysa onu adım adım takip etmiş ve ağladığında gözyaşlarını silmiştiniz..!
Esen yelden sakınıp incinmemesi için incinmiştiniz..!
Dünyanın adaleti bu muydu..!
Bunca şeye karşı bunları mı size reva görmüştü..!
Peki şimdi ne yapmalıydı..!
Acaba ölmek için Allah’a yalvarmalımı yoksa
cehennemi göze alarak intihar mı etmeliydi..!
Aklınız bir meçhule takılıp kalır..!
Aradan yıllar gecer , hatta belki asırlar..!
Ancak geçmeyen tek şey "aŞK"tır..!
AŞk sevmekten vazgecmemektir..

zAmAn..!