Düet ( Havva KESKİN – Ahmet İDRİSOĞLI )

Gün geçer, yıl biter saçlarda akça,
Gönülde bir nimet alır mı dersin?
Unutup maziyi geçirip hakça,
Cemalin düşümde kalır mı dersin? Ahmet İDRİSOĞLU

Yaş geçtikçe yıllar birazcık solar,
Gönüllere hüzün, kederler konar,
Anarsın maziyi gözlerin dolar,
Ömür biter, giden gelir mi dersin? Havva KESKİN

Baharı geçirdik, yaz mı kaldı ki,
Neler düşler idik bizler hâlbuki
Güze erdik, mazi değdi mi sanki?
Eller kıymet nedir bilir mi dersin? Ahmet İDRİSOĞLU

Ne kara gözüne nede kaşına,
Bilmeden gelirsin kırklı yaşına,
Ummadığın şeyler gelir başına,
Bu dertlere derman olur mu dersin? Havva KESKİN

Bu yaşam bir başka, sanki bilmece,
Kırkında gencecik, ellide ince,
Gün geçip atmışlı yıllar gelince,
Gönül yine bir dost bulur mu dersin? Ahmet İDRİSOĞLU

Tecrübe her zaman olsa da fener,
Bakınca geçmişe bir başım döner,
Beynimde anılar bir yanar söner,
Geçmişten sanki ders alır mı dersin? Havva KESKİN

Kuruyan çöllerde sararan güller,
Şakımaz bağımda gayrı bülbüller,
Ayrılık şarkısı söyler de diller,
Sevgiyle bir nefes solur mu dersin? Ahmet İDRİSOĞLU

Yaşam bir yük olur, sen ise hamal
Bakarsın geçmişe çalarsın kaval,
Günler geçer ömre verilir zeval,
Yaşam böyle kayıp gider mi dersin? Havva KESKİN

Kaygıya ne hacet yaşamak varken,
Sevgiyle yaşansın yaşam sürerken,
Yaşamak istersen yetmiş de erken,
Yüzünde bir ömür biter mi dersin? Ahmet İDRİSOĞLU

Gün gelir ki gönül yaşamdan bıkar,
Zamanın dağını güz yeli yıkar,
Farkına varmazsın kamburun çıkar,
Bana bu kadar ömür yeter mi dersin? Havva KESKİN


İdrisoğlu der ki sana ey Havva,
Kaderdir bu yaşam atılmaz hava,
Hakka ermek ise güdülen dava,
Dostluklar boş yere biter mi dersin? Ahmet İDRİSOĞLU

Havva der iyi dost bu İdrisoğlu,
İyi bilirsin dostum gittiğin yolu,
Oldukça gönüller hep saygı dolu,
Bu dostluk mahşerde gider mi dersin? Havva KESKİN