HAYAT ! BİR YUDUM SU GİBİSİN.....

Düşündün mü ey fani sence ne demek hayat,
Burası neresidir nasıl meydana geldin,
Şöyle bir göz atalım merak ettiysen şayet,
Adına dünya denen büyük bir hana geldin.

Allah’ım niyet etti kıldı o ahvalini,
Tayin etti o zaman sana uygun velini,
Dokuz ay tamamladı uzvunun her telini,
Bilir misin böylece ,böylece cana geldin.

Yaradan önce sana diş ile dilin verdi,
Tutuna bilmek için ikide elin verdi,
Takip etmek içinde kıymet bilenin verdi,
Ana deyip öptüğün işte canana geldin.

Yedi yaşına geldin annen okula verdi,
Öğrenebilmen için bura en güzel yerdi,
İşte o zamandır ki aklın her şeye erdi.
Yavaş, yavaş büyüdün şimdi sen sana geldin.

On beş yaşına geldin hoşlandın birisinden,
Sıkılır oldun artık ananın sorusundan,
Sızlanıp duruyorsun gönlünün yarasından,
Hayat şimdi güzeldir sanma kalyana geldin.

Yirmi yaşında idin gönlünde büyüdü şan,
Ufacık bir gönüldü ama sende buldu can,
Vuslat şimdi vaktidir diye çıkardın ferman,
Ömrünün en güzeli işte o ana geldin.

Otuzuna geldin de göğe mi erdi başın,
Saçlarını dökülecek keyfini çıkar kaşın,
Ne anladın hayattan kırkına erdin yaşın,
İman niyaz ettiğin aziz süb hana geldin.

Elli yaşa geldin mi o an doğruyu buldun,
Ne yanlış neyin doğru artık her şeyi bildin,
Kovsalar da gitmezsin hak hak yolunda kaldın,
Ektiğini biçtiğin bak bir ormana geldin.

Yetmişine geldin mi bedbeniz kaçar yüzden,
Şu dünyaya baktığın o feri söner gözden,
Kalmaz yürekte takat güç kuvvet gider dizden,
Geldi beklediği an şimdi o sona geldin.

Yüz yaşında olsa da demez bu kadar yeter,
Elbet bir gün Azrail gelip yakanı tutar,
Musalla taşına kul gün olur elbet yatar,
Makber-im diyeceğin bak o mekana geldin.

HAVVA KESKİN