Yarınsız bir sabaha uyandı tekrar gözlerim.
Sonuçsuz bir aşkın bedelini ödediğim, o yabancı ve soğuk sonbahar gecelerinden birinde kaybettim,
koparıp verdiğin yüreğinin o en gizli parçasını.
Sonra bir fırtına başladı..
Asırlar ötesine taşınan bir aşkın izleriyle, kapımda sırılsıklam bekleyen bir umut belirdi gözlerimde.
Bir eş yüreği kendinden soğutan,
alıngan, kendine mahkum gecelerin derin kabuslarına karışan bir adam esir etti düşlerimi.
Yeniden yalnızlık başladı.....
Gülüşüne bir ömür verecek kalplerin yeryüzünü kapladığını bile bile,kendini bol acılı yalnızlığıma ortak eden,
güzelliğinden dertli bir çift göz dikildi sorumsuzluğumun karşısına
Sahip olamayacağı bütün kötü duygularla içime baktı.
Birkez daha sefaletim başladı.....
Küçük devrimlerle hareket ettirip yüreğini,
büyük depremlerin habercisi olarak işe başlayan bir adam kaldı sonra geri.
Aşkı unuttu,
bir de içinde kendini.
Başbaşa yolculuklara alıştırdı kaderiyle birlikte.
Ağladı, ağlattı.
Küçük bir çocuk ölmeye başladı.........