Ayrıldım Sivas’tan İzmit’e göçtüm
Gördüm toprağını taşını gurbet
Ağlayı ağlayı kendimden geçtim
Döktün gözlerimin yaşını gurbet

Ayrılık şerbeti içip kanmayım
Öz kardeşlerimi hiç mi anmayım
Nasıl ağlamayım nasıl yanmayım
Yaktın yüreğimin başını gurbet

Vatanım özledim dağın ovanı
Bir içsem suyunu alsam havanı
Bal oldu sılanın acı soğanı
Can çekmiyor tatlı aşını gurbet

Nice dostlarımın bağrı taş gibi
Kaldım gurbet elde garip kuş gibi
Bahar yaz ayları bana kış gibi
Sende gördüm gönül kışını gurbet

Ayrıldım sıladan Sivas ilinden
Geçtim çermiğinden Yıldızeli’nden
Bolu dağlarının yüce belinden
Aşan görür şu yurt dışını gurbet

Sivas’ın etrafı hep sıra dağlar
Sılayı özleyen ah eder ağlar
Kızılırmak akar hep dertli çağlar
Garip gördüm öten kuşunu gurbet

Gurbetçiler ağlar hep yana yana
Zalim gurbet razı oldum ben sana
İşsizlik belası dert oldu cana
Gönül sende buldu işini gurbet

Memleketim altın oldu pulların
Sana gelsem kısa olsa yolların
Benim gibi bağrı yanık kulların
Döktün otuz iki dişini gurbet

Söyle Ömer Tombul aşk ile söyle
Gör bak Nizamettin Türkoğlu böyle
Gel kardeş sılayı ziyaret eyle
Bırak bu garibin peşini gurbet

HALK ŞAİRİ ÖMER TOMBUL
(ISMARLAMA ŞİİR)