7
Yorum
0
Beğeni
0,0
Puan
1398
Okunma
Kendi gölgelerime karıştım,yine kimsesizim
Atıverdim kendimi yosun tutmuş kaldırımlara
Ve silinip giden sevdamı taşıyorum,
Bir kuçak dolusu sevda...
Henüz ilk sütünü emmemiş,
Sevdaları bırakıyorum geçtiğim kapı önlerine
Belki yıllar sonra geriye dönüp almak istediğimde,
Her biri mutlu bir yuva bulmuş olcak.
Gölgelerime karıştım yine kimsesizim
Kendimi bilmediğim sonsuzluğa sürüklüyorum
Sonunda ölümün olduğunu bildiğim halde,
Kimsesizlikten ölüme yürüyorum...
Cevap Yaz