sonsuz sandığım bir hınca şarkılar yazabiliyorum büyüyeli
ellerimdeki ihtiyar kader çizgilerine minnettarım,bilseniz.
hani bir tokada diğer yanağı dönmek kadar değilse de
terk edilmiş bu şehri terk edemezsiniz, ah bir sevseniz.

her bahar aşık olabilen kadınlardan olmak istedim ömrümce
oysa her aşkta bir başka bahar olmayı öğrenmek de marifet.
ya da bir solmuş çiçeğe, canı sağolsun, her şafak çiy damlatmak
böyle kanaatkar değildim , önce sevmekten başladım bir gölü.

ateş böcekleri sönmüştü hatırlarım, soğuktu gece, asi.
babam değildi sarıldığım, üstelik, titreyen bir körpeydim
sanki yaprakları sallasam, yıllanmış bir kışta ıslanacaktım.
böyle güvende değildim, önce sevmekten başladım bir dünü.

her mısrada aşklarını öldüren şairler sevdim, ağladım.
doya doya ilk kez öpmeyi bekliyordum oysa umudu,
yanıldım ki hep virane olur sandım seven bir adam.
böyle umutlu değildim, önce sevmekten başladım bir kulu.

şimdi yarını süsleyebiliyorum düşlerimde renk renk, büyüyeli
salıncakta ihtiyarları mutluymuş gibi görüyorum,bilseniz.
hani bir ayazı baharmışçasına sevmek kadar değilse de,
yok edilmiş bir aşkı var edebilirsiniz, ah bir sevseniz.