YALNIZLAR RIHTIMI.....
« : 05 Mart 2009, 12:33:25 »

Ne kadar anlamlıydı bu rıhtım, yerimde
Üzüntüler, mutlulukların ve bulamadığımız
Dostlukların, tek yüz olup, güvenmişliklerin
Can deyip, organlarıma ilave, yüreğime eklediğim
Sahte can/ların, oturmuş CAN/TANEM’e acıtmışlığın
Derinliğinde, damarlarımdaki KAN, durmaz akar yüreğime

Söyleyin bana, ey!...Güvenmişliklerim
Bir can, can/ı nasıl yakar söyleyin...
Bir şahsiyet, bir onuru yok etmenin
Bu kadar basit oluşumu senin öğrendiğin
Yazık!...Ben bu dersi hiç görmemiştim...

Bir ailem vardı BENİM....
Bir de, oldukça fazla kardeşlerim
Paylaştığım...Her türlü mutluluğum, hüzünlerim
Ve...Hatta, halen bir türlü anlayamamışlarım
Zaman kırılmışlığım, zaman kırıklıklarım
Olsun dedim...Masada hep duran, tuz, biber gibi...

Annemi sordum...En iyi ders, en iyi meslek ne diye....
Baktı yüzüme, gözlerinin içi gülerek,
Sımsıcak sarıldı, o güzel yürek, iki cevap net....
En büyük iyi ders, çıkarı olmayan SEVGİ
En büyük iyi meslek ise, çıkarı olmayan İNSANLIK...dedi.
Sonra babam geldi...
Aynı soruyu bilmiyormuşcasına hep öğrenmekti....
Ayrı öğretmen...Aynı sıcaklık ve aynı cevap/tı...
Birtek fazlası vardı....GÜVEN/mek, vermek ti....

JANSET.....