Ey Sevgili
Varlığınla onsekiz bin âleme can verdin
Senin gelişin dünyayı taçlandırdı
Sen olmasaydın eğer
Yaşar mıydı? Bu kâinat
Olmadığın bir yerde, ne yapsın bu arz
Sen geldin dünya nurlandı
Karanlıklar bir bir kapandı

Ey Sevgili
Sen ki;
Bu âleme bir peygambersin,
Sen ki;
Bu âleme bir merhametsin
Sen ki;
Bu âleme bir öndersin
Sen ki;
Bu âleme Muhammed-i Mustafa’sın
Gönüllerimize sefasın
Dertlerimize dermansın

Ey Sevgili
Bir sevda iklimine geldin
Tüm yürekleri kendine hayran ettin
Her zenginliğin anahtarı sende iken
Sen Allah(c.c) dedin.
Onsekiz bin âleme secdeye geldi.

Ey Sevgili
Harama hiç göz koymadın
Dünyaya gönül bağlamadın
İsteseydin eğer Allah’tan
Sana tüm zenginlikleri bağışlardı
Ama sen istemedin
İnsana şirin görünüp, hayırdan edeni
Elinin tersiyle devirdin dünya menfaatini

Ey Sevgili
Tüm canlar, asırlardır cananını bekler
Uğruna can vermeye hazır
Senin ümmetinden her nefer
Seni görenler ne kadar mesut
Seni göremeyen göz ne kadar bedbaht
O gül kokuna tüm kâinat hasret
Pervane aşık kapında yanar.

Ey Sevgili
Seni dünyanın her yerinde özlemek
Asırlar geçse de seni ta içimizde hissetmek
Ümmetinin başında hep önder görmek
Geceleri rüyalarımıza girmeni dilemek
Ne güzel bir duygu, ne güzel bir saadet

18.04.2009
Mehmet ÖZTÜRK