KADERİYEYE REDDİYE

Bir garip iddiadır diyar diyar lisanlarda dolaşır
Rüzgâr için fark etmez hangi söz olsa taşır

Cürümüne kılıf arayan birkaç günahkâr insan
Uydurmuşlar bir düzmece ve etmişler hüsnü zan

“Kaderiye” denilmiş bu batıl mezhebin adına
Bir mezhep ki işliyor aklın-mantığın inadına

Bu din benim dinimse sapkına vermemeli mehil
Yazık, ihtimal ki cahil insanlar verebilirler meyil

Ey kaderiyeci tutarsızsın, gerçeklikten ıraksın
İnsanoğlu ne bilir ki Allah onu kendisine bıraksın

Ben susuyorum, tamam, Nemruta sor o söylesin
Zamanı gelince bir sinekten daha aciz değil misin

Bu gücünle kalkıp –hâşâ- fiil yaratacaksın
Birazcık düşünsen aklına sende kahkaha atacaksın

Ebrehe misali süreceksen öne ordundaki filleri
Duymadın herhalde sen Rabbin gönderdiği Ebabilleri

O zaman bir zahmet derim, lütfen haddini bil
Vakit fazla geç olmadan bu sapık fikirleri sil

Kim demiş “Allah yaratır salar da dünyaya
Karışmaz insanın basit işlerine bir daha”

Gülerim aklına, yaparız da basit bir makine
Birkaç dilde birden yazılmış kılavuzlar koyarız içine

Oysa kırılsalar da ne kaybedecekler ki onlar
Ne acı duyar, incinir ne de hesaptan anlar

İnsan ki eşrefi mahlûkat, hiç başıboş olur mu?
Hesabı, kitabı var, dokümansız doğruları bulur mu?

Hem her şeyin üzerinde, rabbimiz hakkıyla gözetendir
Yarattığı her varlığı noksansız bezetendir

O, kulunun ihtiyaçlarını kendisinden daha iyi bilir
Kul usulünde isterse o her bir şeyi verir

Hayat verdi, akıl verdi, verdi cüzi irade
Aklını iradenle kullanıp etmen için hayatını idare

Yoldan sapmayasın diye Peygamberleri gönderdi
Borçlu olduğundan değil, insana olan şefkatindendi

Allamül guyup odur, tabi ki her şey bilgisi dâhilindedir
“O ol der ve olur” her şey onun elindedir

Sahip çık cüzi iradene ve külli iradeye temenna dur
Çünkü nihayetinde cüzi iradenin kaynağı da odur

Bunları duyarsan da hala dersen ki yetmez
O hidayet vermediyse ben ne desem fark etmez

İhsan POLAT 23.05.1998 İstanbul