Yaşamın son dörtte birindeyim.
Hayat bir başka görünüyor bana.
Aşklar daha tatlı,
Geceler daha parlak geliyor.
Yarınlar daha anlamlı ,
Gökyüzü daha masmavi,
Ağlatacak acılar yok bende.
Yaşamın son dörtte birinde.
Geleceğe dair hayallerim yok..

Aşık olmak ise
Yaşamın ilk dörtte birinde idi..
Sevmek ise ,nefes almak.
Bir gülüşte can bulmak.
Mümkün mü? Acaba!
Son dörtte birinde ,
Görebilmek,sevdalı bakışları.
Yaşamak aşkı yeniden

Oysa ben………
Zamansız sevdalarla avunmuş,
Verdiğim sözleri tutmuş,
Verilen vaadlere kanmışım,
Sevdanın gülüşüne aldanmışım.
Kimbilir.
Belki bu son şiirim .
Beklide dört de dördü doldurmuşum.
Yaşamın son dörtte birinde.
Üstümde birkaç kürek toprakla,
Dalından kopan birkaç yaprak,
Üstü çimlere bürünmüş mezarımda,
Soğuk bir mermer taşında adım.
Ölüme çeyrek kalmışım….

Ama yine şu var ki,
Her son bir başlangıç ise
Son dört de birinde olsam da,
Ölümde bir başlangıç benim için.
Güneşin doğuşunda yok olmak..
Gerçeklerle son kez yüz yüze gelmek.
Son bir nefes ,
Son bir bakış ,yaşamak adına ..
Eyüp sultan caminin selası ile
Sevdiklerin gözyaşına karışan.
Yağmurlar yağacak.
Aşk bitmiş.
Hayat bitmiş.
Ben yokmuşum.
Hepsi bitmiş………

09/03/2007
KardeLeNejla