33
Yorum
0
Beğeni
0,0
Puan
2983
Okunma
Aşk-ı hayat depreşti, en son hadde dayandı
Bir emir geldi birden tüm ölmüşler uyandı
Yeryüzü tuvali çok çok renklerle boyandı
Leylekler kırlangıçlar bahar geldi dediler
Bir sevda rüzgarıyla, ağaç yandı dal yandı
Her taraf çimenlerle, çiçeklerle donandı
Tohum tepti kabuğu, aşk-ı hayata kandı
Yer yüzü bin bir renkle, yine güldü dediler
Seyre koştu bu hali, nice dal gül çiçekler
Bu bayramda herkesi bir ayrı coşku bekler
Uçuştular durmadan,sinek, kuş, kelebekler
Baharda gözde güzel, gülen güldü dediler
Kuru iskeletleri,canlandırdı aşk-ı har
Toprağın yüreğine aktı bir ılık buhar
Yeniden dirilişi haykırdı yine bahar
Bakıp da görmeyenin, hali küldü dediler
Hayat bulma sevinci, her canlı için hoştu
Çayırlarda kuzular oğlaklar coşup koştu
Gülşendeki gülleri görünce Bülbül coştu
Kalbinde bir yanardağ, lavı buldu dediler