O gün yeni tanışmıştık sizinle
Ben dünyadan kopuk, yükseklerdeki “cirrus”
Siz, dünyaya rahmet bırakan “cumulonimbus”
Farklı rüzgârların eteğinde asılı
Belli ki, ayrılık üzerine kurgulanmış yolumuz…

Karşılaştığımızda
Çam sakızı, çoban armağanı hediye
Bir kristal zerresi sunmuştum size
Bilmem, hatırlar mısınız?
Ben O’yum…

Gün oldu, devran döndü
Kaç yol tükettim, kaç libas eskittim
Toprak ile gök arasındaki gelgit keşmekeşinde
Yoksunuz fakat kokunuz hala gökyüzünde
Hissediyorum…

Hangi denizdesiniz
Tuzu zarar vermesin size
Belki de bir çiçeğin can suyundasınız
Çiğ halinden buğuya dönüşerek çınsabah vakti
Semaya döneceksiniz tekrar
Biliyorum…

O gün yeni tanışmıştık sizinle
Ben düşmekten korkan, yükseklerdeki “cirrus”
Siz, farkıma varmayan “cumulonimbus”
Yeryüzünü görmezdim
Önümü kapatmama çabalarınıza rağmen
Üzülmezdim
Sadece sizi görmek yeterdi bana
Yaşama sevinci tattıran duyguydunuz…

İST. 16. 04. 09 / 14. 30