46
Yorum
0
Beğeni
0,0
Puan
2012
Okunma

Bu şehrin kaldırımlarında yabancıyım
Bırakıyorum sokaklara kendimi sensiz
Yokluğunla aklıma gelen tek şey ölüm
Her gece sensiz öldüğümü hissediyorum
Uzakta olsanda içimdesin unutamam seni
Biliyorum yalnızlığımda yanımda olduğunu
Yokluğun gözyaşım olup akar tenimde
Seni seviyorum bile diyemeden gittin
Biliyorum birdaha yaşanmayacak bu aşk
Umutlarım yeşermeyecek göz yaşlarımda
Kaybolup gittin bak yavaş yavaş
Sensiz yaşamın ölüm olduğunu anladım
Bir mutluluktu seninle yaşadığımız anılar
Seni seviyorum dediğinde yaşıyordum ben
Hoşçakal ey sevgili bu son çığlık
Gelsende yokum toprak oldu bedenim
Hüsamettin Ünal
21.7.1989. Elbistan