ATAM’LA GELDİK BU GÜNLERE

Adın Mustafa Kemal senin,
Kalplerdedir her zaman yerin,
Seni göremedim bundandır yaram derin,
ATAMIN maneviyatı üzerimde; ferah ve serin.

Saat dokuzu beş geçiyordu,
ATAM kalbini bu saatte yordu,
İyi haber bekledi; asker, millet, ordu,
ATAMIN acısı ateşten bir kordu.

ATAM öldü bak şimdi düşmana dosta,
Düşman bir havada; Türkler ise yasta,
Hainler meraklı kefen biçmeye; eli makasta,
ATAMIN cumhuriyetine böyle düşünenler hasta.

Sen kurdun ATAM bu cumhuriyeti,
Bitirdin mahkûmiyeti, getirdin hürriyeti,
Refaha kavuşturdun bu milleti,
Bozamaz asla bu cumhuriyeti; o düşman illeti.

Cumhuriyetten beri önderimiz sensin,
Sen çok yücesin, seni sevenler de yücelsin,
Kalplerde her zaman özelsin,
Atamı sevmeyene her Atatürkçü gücensin.

Helaldir bu toprağa akan kanlar,
Yüreğimizde parlıyor ateşli volkanlar,
ATAM için,bu vatan için feda bütün canlar,
Onun değerini her TÜRK anlar.

Ben ATAMI göremedim bu gönül ona yanar,
TÜRK milleti hep onu özler, onu arar,
Atatürkçü bir Türk ATAM’I rahmetle anar,
İzinden gitmeyen Atatürkçüyüm diye kanar.

Bak ne güzel kurmuş düzeni; bakan, başbakan,
Var mı cumhuriyetimize yan bakan,
Vatan hainidir toprak satan,
Hepimiz cumhuriyetçiyiz,
Hepimiz izindeyiz ATAM.