24
Yorum
0
Beğeni
0,0
Puan
1826
Okunma

geldi ...suyuma aşkını değdirdi,
gördü,
irkildi,
sevdi....
eğildi ,
alevlendi...aşkın ta kendisiydi...
yangınımı söndürdü,
denizimi köpürttü,
doru atlar gibi coştu,
haydut yüreği koştu,
....en öndeydi...
soluğu kuşlar gibiydi,
silik mi silik izlenimleri,
evvel zaman içinde,
ben kendi içimde,
yıldızlara saldım sevişlerini....
ve derken;
yanaktan süzülen gözyaşı gibi,
düştü cemreleri...
güz yağmurlarıyla ıslandı,
sivil yüreği..
hiç bir şey olmamış gibi,
devirerek yıkıntısını,
ince bir sızı oldu
ve bir şiir kadar
....başımı döndürüyordu...
ben ki;
alışık değildim
çağlayan ırmaklar gibi,
söylemedim hep sakladım,
açamadım hiç içimi...
geçit vermedi surlarım,
gurbet şiirleri gibi...
ansızın aşk gidiverdi,
ağladım çocuklar gibi...
/gözyaşımın en tuzlu tarafında,
hissettim gidişini.../