Ilgın -1994
İki bin’e beş var öğretmenim


Geri kalmıştı köyleri cennet Türkiye’min
Eğitim savaşına gönüllü katıldık
İki bin’e otuz üç kala, gereğiydi sevmenin

Her bir neferin göğsü imanla dolu
“Hayatta en hakiki mürşit ilimdir”
Yolumuz, önderimiz Atatürk yolu

Hayatımızın baharındaydık
İşin başında olanlar
Şu kadarcık ücret verdiler
Bütçe imkânları
Kusura kalmayın
G.S. M.H. Üç yüz dolar dediler
Ey fakir milletin fakir öğretmeni
Kısıtlı tut yemeni, giyinmeni

Karın tokluğuna çalıştık ,heder olduk
Sene doksan dört, iki bin’e beş var
Halsiz düştük siperlerde gider olduk

Çıra gibi yandık, tükendik
Şavkı vurmayan dibine
Çocuklarımıza gün göstermedik

Yaşamlarımızın hazanındayız şimdi
İşin başında olanlar
Ücretimizi ekmek parasına indirgediler
Bütçe imkânları
İsterseniz
Milli gelirimiz yedi bin dolar
Demeye getiriyorlar
Ey gönenç milletin yoksul öğretmeni
Emekli sandığı iflasın eşiğinde
Ayıp mı olur
Rica etsek erken ölmeni
…………………………………………
Sanki kaderimiz enbiya kaderi,
Ahiret’e azık ettik kederi