Ay düştü avcuma hani gittin ya
Sımsıkı kavradım zifr’oldu dünya
Bir pespaye kabus, bir hüzzam rüya
/Gözlerim isyanda, kaldı öylece
/Sevdayı hicrana bağlayan gece.

Bir hüsran törpüsü yontar tenimi
Hoyrat düşler sarar loş gülşenimi
Sorgusuz sualsiz çok sevenimi
/Mendebur gidişler, aldı sinsice
/Sevdayı hicrana bağlayan gece.

Hani ılgıt ılgıt aşk içkisiydim
Hani buram buram gül seçkisiydim
Muhabbet bağının er bekçisiydim
/Gülizârdan öte, sürdü harice
/Sevdayı hicrana bağlayan gece.

‘’Gitme!’’ dedim sesim duyan olmadı
‘’Sensiz biterim!’’ den eser kalmadı
Yüreğim yandı da cürmü solmadı
/Haykırdım adını, yek hece hece
/Sevdayı hicrana bağlayan gece.

Hasret boğumunda boğuldu sesim
Zulüm kıyımında sustu nefesim
Dar geldi döşüme gönül kafesim
/Kör telaş hiddetle, azdım fevrice
/Sevdayı hicrana bağlayan gece.

Bir nas seceresi mührünü vurdu
Kor sevda ateşi yaktı kavurdu
Bu firkat aklımı yoğa savurdu
/Çözemedim gitti, nasıl bilmece
/Sevdayı hicrana bağlayan gece.

Devinir mi sandın kahpe gidişler
Affedilir mi ki hin terkedişler
Kelepir ümitler, maruf bitişler
/Gözyaşımı gömdüm kabre gizlice
/Sevdayı hicrana bağlayan gece.

Görmeseydim keşke kör olaydım da
Bir ahraz kuraklık sustu ardında
Kıyamı imkansız aşk mevhumunda
/İntizarım ulu, dağdan da yüce
/Sevdayı hicrana bağlayan gece

İhtimal kalmadı vuslattan yana
İltimas geçmedi yâr mecnununa
Bir infaz mangası aşk meydanına
/Fütursuzca indi, davrandı güce
/Sevdayı hicrana bağlayan gece.

Sıyrıl veballerden tek suçlu felek
Ne umut bıraktı ne cılız dilek
Sen istedin gönül, düştün bilerek
/Kendime bir ceza verdim kendimce
/Sevdayı hicrana bağlayan gece.

Bu bedel suçunun eciri olsun
Humar gözlerinin feciri olsun
Görsün cümle alem meclis kurulsun
/Urganı boynuma geçirdim önce
/Sevdayı hicrana bağlayan gece.

Son kez seyreyledim ümmü cihanı
Beyhude sebatla yorma cananı
Terkeyleyip seri, vücûd-u hanı
/Sehpaya bir çelme çaldım güzelce
/Sevdayı hicrana bağlayan gece.

Şengül CENNET
Gazimağusa
11-4-09