Saat kaç sularında bilmiyorum
hayatta düşlerin en güzelini
yaşatmaya başladı çise.

Tanı(mı)yorum,
gör(m)üyorum,
hissediyorum.

Ellerinin ellerimi sıkıca tutuşunu
gözlerinin yaralı gözlerimi izleyişini.

Sorgulamaya kalkıyorum
yarım kalıyor
yaşattığın duyguların harikalığından.

Bana ’bunlar iyi hallerin" demiştin belki doğruydun ama senden gelecek bir çok şeye razıydım. Üç saatlik uykum var sabahın köründe uyanmış ruh bedenini uyandırıyor.


Günde garip bir güzellik,
içimde tatmaya değer bir heyecan var.
Yavaş yavaş, içime işleyerek akıyor zaman,
hilal hala batmamış güneş daha doğmamış.
Ansızın yaşamadığım mısraların güzelliğinde,
esrik esir olmuş küçüğüm.

Belirsizliğin gününde
kavram akışlarına süzülür
anahtar gibi dizeler.

Bir başına dağılmış
bir hayat savruluşlarını
idare etmek istercesine tutunur çise
bilmediği diyarların erkeğine...