Vatanın sahibi asildir soyu
Milleti aldatan bilen utansın
Siyaset yaparak ömürler boyu
Sandalye uğruna ölen utansın

Başından sonuna gelmiyor ele
Döküldü ülkemiz destandır dile
Halkından uzakta desise hile
Topluma mühendis olan utansın

Hırsına kapılmış bizim başımız
Umrunda değildir akan yaşımız
Doğruyu söylersek ağır taşımız
Gerçekler önünde yalan utansın

Adalet pervasız canlar yakıyor
Zenginler yaşıyor fakir bakıyor
Yoksulluk giderek yuva yıkıyor
Devletin malını çalan utansın

Vatanı gererek milleti yoran
Kanunu yozarak çeteler kuran
Sırtından günahsız insanı vuran
Barışı oklayan yılan utansın

Uyuşuk beyinler satılmış serler
İkilik salarak kirlendi yerler
Allara sarılmış tabutta erler
Mehmedi pusuya salan utansın

Sokakta çocuklar sahipsiz başsız
Üstleri perişan midesi aşsız
Toplumdan dışlanmış maaşsız işsiz
Ağlanan hallere gülen utansın

Geliri yerinde mutluluk duyar
Gidişat mükemmel zengine uyar
Asgari ücretle karın mı doyar
Sırçalı köşklerde kalan utansın

İnançlar köreldi kokuyor tuzlar
İnsanlık perişan kalplerde buzlar
Ciğerler yanıyor yürekler sızlar
Toplumu fuhuşa salan utansın

Zülfikar yazıyor yüregi yanar
Soruna bakarak kalamaz kenar
Vicdana sığmayan kanunu kınar
Taraflı kararlar alan utansın

Mustafa Deniz