Bir tanem bir zamanlar adına
Şiirler yazardım pembe kağıda
Bir elimde kurşun kalem
Bir elimde kalem tıraşım silgim
Üç kelime yazardım
Olmadı silerdim
Dile gelmeliydi her hecem
Gündüz gibi olmalıydı gecem
Bilmeliydin nasıl seveceğimi
İşte böyle dile geleceğimi
Sen hep şiirlerimde olmalıydın
Ve şiirlerimde yaşamalıydın…

Daha sonra daktilo tuşlarına
Hızlı hızlı bastım parmaklarımla
Yazdım sildim çoğu zaman
Sensizlikti beni en çok koyan
Yazmalıydım şiirlerime an be an..
Daktilonun sesi kulaklarımı çınlatırdı
Sana yazmadığımda gönül çıldırırdı
Şiirler beni sana az az yaklaştırırdı
Gönlümde hep karalar bağlardı
Bu yürekte onun için sana yazardı
Çünkü
Sen gitmedin bendesin
En önemli yerdesin…

Şimdi bilgisayarım var masamda
Sadece tuş sesleri var kulağımda
Teknoloji artık benden yana
Her şeyimi kolaylaştırdı inan bana
Artık şiirlerimi çabuk yazıyorum
Yazdığımı hiç silmiyorum
Uyakmış heceymiş bakmıyorum
Sadece içimdekilerini yazıyorum
Bak gördün mü seni hiç unutmuyorum?
Eskiden nasılsa şimdi de öylesin
Her zamanki gibi,YİNE ŞİİRLERİMDESİN…

SIDIKA EMEK