21
Yorum
1
Beğeni
5,0
Puan
2198
Okunma

"Kimi gurbete düşer kimi gurbettir zaten
Adı konmamış bir hâl kulu çileye iten"
Bilmiyordu hiç kimse saklıydı tüm ağıtlar
Bir şiirle ağladı yanık tenli kâğıtlar
Son nefese yakındı o ânı çizecekti
Düğüm olan dilini kâinat çözecekti
Düş döndü yemininden gerçek içinde seldi
Sabahlar boyun büktü geceler dile geldi
Anlattılar ne varsa tutulan ay çözüldü
Dinledi tüm yıldızlar yağmur bile üzüldü
Uyandı yakamozlar dedi “ben de şahidim”
Günahkâr bir dudaktan güle düşen “ah” idim
Sahil boyu dalgalar köpük köpük çağladı
Rüzgârın son çığlığı kulakları dağladı
Gün ağaran saçını bulutlarda sakladı
Dağlara yaslandıkça yüreğini yokladı
Şimdi yalan dese de çoktan gerçek olmuştu
Aşk ilk sözde goncayken o noktada solmuştu…
Leyla Usta
.
5.0
100% (1)