D E R S İ N İ Z
Bir gün şu alemden göçüp gittiğimde,
Bahtı kara,garip bir KULDU dersiniz.

Sevda çeker,vuslatı olmazdı amma,
Gönül bahçesinde bir GÜLDÜ dersiniz.

Gözü yoktu hiç,ne parada ne malda,
Aşıklar içinde bir PULDU dersiniz.

Şeref ve haysiyetti,onun şiarı,
Bükülmeden giden,bir YOLDU dersiniz.

Aç kalsada! kimseye etmezdi minnet,
Dost için, lokmasını,BÖLDÜ dersiniz.

Söylemezdi derdini, atar içine,
Mecnun olup,çöllere DALDI dersiniz.

Geçiyordu ömrü hep,kederle,yasla,
Biz görmedik, ne zamanGÜLDÜ? dersiniz.

Gayret gösterirdi,çabalayıp durdu,
Açmadı güller,gonca, SOLDU dersiniz.
Hali perişandı yaralıydı yürek,
Hiçbir murat almadan, ÖLDÜ dersiniz.

Biz hep böyle gördük,böyle bilirdik,
İnsanlıkta bir mum,SÖNDÜ dersiniz.
Cengiz DENEK